Schronisko w Żorze

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: P-1.16
Gmina: Łapsze Niżne (gm. wiejska); nowotarski; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Lasy Państwowe
Wysokość otworu: 860 m n.p.m.
Wystawa otworu: ku górze
Inne otwory: 2 - ku N.

Dane morfometryczne

Długość: 4.5 m
Deniwelacja: 2.0 m (-2.0m)

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.418154, E20.225806
WGS84: N49d 25.0892m, E20d 13.5484m
WGS84: N49d 25m 05.4s, E20d 13m 32.9s
UTM: Easting 443849, Northing 5474230, Zone 34

Lokalizacja otworu

Pieniny Spiskie, Żor (Branisko).

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Schronisko znajduje się w skałce usytuowanej w pobliżu grzbietu Żoru (Braniska), pomiędzy dwoma jego wierzchołkami o identycznej wysokości (882,9 m n.p.m.), ok. 250 m na W od wschodniego wierzchołka i kilka metrów na N od ścieżki, którą prowadzi szlak turystyczny.

Opis jaskini

Schronisko jest krótkim, szczelinowym korytarzem, łączącym dwa otwory. Przez wąskie, niedostępne szczeliny komunikuje się ono z położoną kilka metrów na W nieco szerszą szczeliną (nie kwalifikującą się jednak do umieszczenia w inwentarzu ze względu na niewielkie rozmiary).

Schronisko powstało w uławiconych wapieniach formacji wapienia pienińskiego jednostki braniskiej. Jego rozwinięcie nawiązuje do przebiegu pionowej szczeliny tektonicznej. Powstało w wyniku grawitacyjnego rozszerzenia tej szczeliny.

Namulisko tworzy humus z gruzem wapiennym. Nacieków brak. Schronisko jest suche i widne.

W studzience wejściowej (górny otwór) rośnie Mycelis muralis, a w dolnym otworze - paproć Cystopteris fragilis i Geranium robertianum. Ponadto na ścianach spotyka się porosty, mchy - Encalypta streptocarpa,Hypnum cupressiforme, Plasteurhynchium striatulum i Tortella tortuosa oraz wątrobowiec -Plagiophila asplenioides.

Wewnątrz schroniska zwierząt nie zauważono.

Historia

Historia eksploracji

Schronisko nie było dotychczas opisane, ale być może to właśnie do niego odnosi się wzmianka w przewodniku Nyki (1995, s. 141) dotycząca skałki o nazwie Baszta (ok. 860 m n.p.m.): “w nyżach pod skałką schronienie przed deszczem”.

Historia dokumentacji

Schronisko zinwentaryzował J. Baryła 20.09.1996 r., uaktualnił J. Baryła (2009 r.).

Plan opracował J. Baryła.


Bibliografia

Nyka J. 1995 (wymienia).

Źródła

Baryła J. 1997 (opis inwentarzowy i plan).

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Janusz Baryła