Schronisko w Dziurowej Skale

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: P-1.14
Gmina: Nowy Targ (gmina wiejska); nowotarski; małopolskie
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: 725 m n.p.m.
Wystawa otworu: SSE

Dane morfometryczne

Długość: 2.0 m
Deniwelacja: 1.5 m (-1.5m)

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.420601, E20.189242
WGS84: N49d 25.2361m, E20d 11.3545m
WGS84: N49d 25m 14.2s, E20d 11m 21.3s
UTM: Easting 441200, Northing 5474530, Zone 34

Lokalizacja otworu

Skalice Spiskie, południowe zbocze Dziurowej Skały.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Schronisko znajduje się w lesie, u podnóża niewielkiej skałki leżącej pod pierwszą (od W) większą skałką zachodniego grzbietu Dziurowej Skały. Otwór jest usytuowany na zboczu południowym, ok. 100 m na SW od Jaskini w Dziurowej Skale.

Opis jaskini

Schronisko powstało w białych wapieniach krynoidowych formacji wapienia ze Smolegowej jednostki czorsztyńskiej, a jego rozwinięcie nawiązuje do przebiegu powierzchni uskokowej (50/88). Posiada genezę krasową i powstało prawdopodobnie w warunkach freatycznych (rozmyty, obły strop).
Namulisko jest humusowe z gruzem wapiennym. Nacieków brak. Schronisko jest suche i mimo małych rozmiarów, dość ciemne.
W pobliżu otworu nielicznie występują porosty, mchy - Campylium calcareum i Eurhynchium speciosum oraz paproć - zanokcica murowa (Asplenium ruta-muraria).
Schronisko jest prawdopodobnie odwiedzane przez borsuki

Historia

Historia eksploracji

Nie było ono dotychczas opisane, a jedynie zostało wymienione w przewodniku turystycznym (Nyka, 1995). Być może do niego odnosi się wzmianka w notatce J. Zakrzewicza, ok. r. 1995, o Jaskini Szczelinowej (długość 6 m) w Dziurowej Skale.

Historia dokumentacji

Schronisko zostało zinwentaryzowane 22.09.1996 r. przez A. Amirowicza, J. Baryłę i W. Stefańskiego, uaktualnił J. Baryła (2009 r.).

Plan opracował A. Amirowicz.

Bibliografia

Nyka J. 1995 (wzmiankuje); Zakrzewicz J. [ok. r.1995] (wspomina).

Źródła

Baryła J. 1997 (opis inwentarzowy i plan).

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Janusz Baryła