Drogi dojścia
Schronisko jest położone w zachodniej części Borsukowej Skały (677 m n.p.m.), wznoszącej się ok. 0,5 km na ESE od charakterystycznej skałki Gęśle, a ok. 850 m na W od Czerwonej Skały nad Dursztynem. Niewielki otwór, o kształcie zbliżonym do trójkąta, jest usytuowany kilka metrów poniżej grańki szczytowej Borsukowej Skały, po jej północnej stronie.
Opis jaskini
Niewielki otwór, o kształcie zbliżonym do trójkąta, jest usytuowany kilka metrów poniżej grańki szczytowej Borsukowej Skały, po jej północnej stronie.
Schronisko powstało w czerwonych wapieniach bulastych należących do formacji wapienia czorsztyńskiego jednostki czorsztyńskiej. Rozwinięcie schroniska nawiązuje do przebiegu powierzchni międzyławicowych (170/40), a utworzyło się ono na skutek grawitacyjnego rozszerzenia tych powierzchni.
Na dnie w pobliżu otworu znajduje się humus, a dalej rumosz skalny z niewielką domieszką gliny. Do szczelin końcowych dociera tylko słabe światło rozproszone.
Za linią otworu występują rośliny kwiatowe: Aegopodium podagraria i Urtica dioica oraz nielicznie paproć Cystopteris fragilis. Na ścianie występują mchy – Amblystegium serpens, Cirriphyllum tommasinii i Plagiomnium rostratum. Wewnątrz stwierdzono nieliczne pająki. W schronisku oraz w jego najbliższym otoczeniu przebywają borsuki.
Schronisko powstało w czerwonych wapieniach bulastych należących do formacji wapienia czorsztyńskiego jednostki czorsztyńskiej. Rozwinięcie schroniska nawiązuje do przebiegu powierzchni międzyławicowych (170/40), a utworzyło się ono na skutek grawitacyjnego rozszerzenia tych powierzchni.
Na dnie w pobliżu otworu znajduje się humus, a dalej rumosz skalny z niewielką domieszką gliny. Do szczelin końcowych dociera tylko słabe światło rozproszone.
Za linią otworu występują rośliny kwiatowe: Aegopodium podagraria i Urtica dioica oraz nielicznie paproć Cystopteris fragilis. Na ścianie występują mchy – Amblystegium serpens, Cirriphyllum tommasinii i Plagiomnium rostratum. Wewnątrz stwierdzono nieliczne pająki. W schronisku oraz w jego najbliższym otoczeniu przebywają borsuki.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko nie było wcześniej opisane, ale być może także do niego odnosi się uwaga o „systemie szczelin” w „skałce z krzyżem” w notatce Zakrzewicza, ok. r. 1995, dotyczącej penetracji jaskiń na polskim Spiszu.
Historia dokumentacji
Schronisko zinwentaryzowane przez A. Amirowicza, W. Stefańskiego i J.Baryłę 22.09 1996 r., opis uaktualnił J. Baryła (2009 r.).
Plan opracował A. Amirowicz.
Plan opracował A. Amirowicz.
Bibliografia
Zakrzewicz J. [ok. r. 1995] (wspomina).
Źródła
Baryła J. 1997 (opis inwentarzowy i plan).
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Janusz Baryła