Jaskinia w Skotnikach Górnych

Numer inwentarzowy: N-2.15

Gmina: Wiślica (gmina wiejska); buski; świętokrzyskie

Właściciel terenu: prywatny

Wysokość otworu: 204 m n.p.m.

Wystawa otworu: NW

Dane morfometryczne

Współrzędne geograficzne

WGS84: N50.424722, E20.649167

WGS84: N50d 25.4833m, E20d 38.9500m

WGS84: N50d 25m 29.0s, E20d 38m 57.0s

UTM: Easting 475079, Northing 5585914, Zone 34

Lokalizacja otworu

Jaskinia położona jest na stoku gipsowego wzgórza około 750 m na północ od Skotnik Górnych. Otwór znajduje się w obrębie niewielkiej gipsowej ścianki.

Dokumentacja graficzna

(brak dokumentacji graficznej)

Drogi dojścia

Od drogi w Skotnikach Górnych (w miejscu, gdzie od południa dochodzi asfaltowa droga od Skotnik Górnych) idziemy na północny-wschód wyraźną drogą polną. Po około 750 m, docieramy do niewielkich skałek położonych na południowym stoku gipsowego wzgórza. Następnie przechodzimy przez rów odwadniający i kierujemy się w zachodnią część skałek, gdzie znajduje się duży otwór Jaskini Lisiej. Niski otwór jaskini zlokalizowany jest około 20 m na południowy wschód od otworu Jaskini Lisiej. Dojście bez trudności. Zwiedzanie nieco trudne (ciasno).

Opis jaskini

Otwór jaskini jest naturalny, ma szerokość 2 m, wysokość 0,8 m i trójkątny kształt. Za otworem rozciąga się prawie 30 m długości, niski (do 0,5 m) korytarz krasowy o szerokości do 6 m., w końcowej części przechodzący w niedostępną szczelinę.

Jaskinia występuje w gipsach szkieletowych mioceńskiej serii osadów ewaporatowych. Dno korytarza pokryte jest czarnym, gliniastym namuliskiem.

Rozproszone światło sięga kilka metrów za otwór jaskini. Obiekt jest suchy. Obserwacji flory nie prowadzono. Faunę reprezentują liczne pająki. Widoczne są również ślady pobytu lisa Vulpes vulpes (L.).

Historia

Historia eksploracji

W ramach inwentaryzacji jaskiń Niecki Nidziańskiej jaskinia została udokumentowana (opis, plan i przekrój) 8.11.1998 r. przez J. Gubałę i A. Kaszę. Poznano wówczas jaskinie na odcinku około 20 m Dalszej eksploracji dokonali w październiku 2000 r. grotołazi z Wałbrzyskiego Klubu Górskiego i Jaskiniowego (M. Daszkiewicz, S. Lewandowski, D. Kubiak, E.i L. Wieczorkowie i A.Wojtoń) (Wojtoń 2001).

Historia dokumentacji

Dokumentację jaskini sporządził w październiku 2000 r. A. Wojtoń (Wojtoń 2001).
Lokalizację otworu schroniska wykonał 29.03.2009 r. A. Kasza przy pomocy odbiornika GPS Map60 CSx. Zaktualizował A. Kasza (2009 r.).
Plan opracował A. Wojtoń.