Numer inwentarzowy: N-2.67
Inne nazwy: Schronisko Wodne III
Gmina: Busko-Zdrój (gmina miejsko-wiejska); buski; świętokrzyskie
Właściciel terenu: komunalny
Wysokość otworu: 213 m n.p.m.
Wystawa otworu: NW
Inne otwory: 2 (Schronisko Wodne II) - SE, 213 m n.p.m.
WGS84: N50.450556, E20.693611
WGS84: N50d 27.0334m, E20d 41.6167m
WGS84: N50d 27m 02.0s, E20d 41m 37.0s
UTM: Easting 478248, Northing 5588772, Zone 34
Jaskinia położona jest na SE od zabudowań wsi, w pobliżu skrzyżowania dróg Busko-Skorocice oraz Siesławice- Chotelek.
Drogi dojścia
Od skrzyżowania idziemy najpierw 50-60 m w kierunku NE (Busko), a następnie 30 m na południe. Dojście bez trudności. Zwiedzanie utrudnia woda pokrywająca dno jaskini. Penetracja głębszych części jaskini wymaga użycia sprzętu do nurkowania.
Opis jaskini
Jaskinię tworzą połączone dwa obiekty - Schronisko Wodne II (N-2.66) i Schronisko Wodne III (N-2.67). Oba naturalne otwory położone są w obrębie dwóch gipsowych zapadlisk (wertebów) zalanych wodą. Otwór 1 jest niski (0,7 m) o szerokości 4 m. Otwór 2 również jest niski i szerokość 1,5 m. Oba otworu łączy 4 m korytarz, tworząc na powierzchni charakterystyczny skalny mostek widoczny przy niskim stanie wody. Przy otworze 1 pod wodą znajduje się zalana woda studnia o wymiarach 3x0,7 m i głębokości 4 m. Na tym poziomie rozchodzą się trzy podwodne korytarze. Pierwszy (ku SE) stromo opadający korytarz sprowadza na głębokość około 7 m, gdzie opona od traktora blokuje dalsze przejście. Drugi korytarz (północno-zachodni) po kilku metrach kończy się niedostępną szczeliną. Trzeci korytarz wprowadza na głębokości 8 m do dużej przestrzeni nie spenetrowanej do końca ze względu na zmętnienie wody.
Jaskinia występuje w obrębie gipsów szkieletowych i szablastych mioceńskiej serii osadów ewaporatowych i ma charakter krasowy.
Korytarz łączący otwory w zasięgu światła dziennego. Korytarze położone w dolnej części jaskini całkowicie zalane wodą. Flory i fauny nie badano.
Historia
Historia eksploracji
W ramach inwentaryzacji jaskiń Niecki Nidziańskiej osobne wówczas obiekty jaskiniowe: Schronisko Wodne II i Schronisko Wodne III zostały udokumentowane (opisy, plany) jesienią 1998 r. przez J. Gubałę i A. Kaszę. W październiku 2002 r. podczas 36. Sympozjum Speleologicznego Polskiego Towarzystwa Przyrodników im. Kopernika odbywającego się w Pińczowie w czasie sesji terenowej stwierdzono przy niskim stanie wody połączenie obu schronisk 4 m tunelem (Wiśniewski W.W. 2002c). W sierpniu 2003 r. J. Niekludow (Sopocki Klub Taternictwa Jaskiniowego) nurkował w obu schroniskach odkrywając kilkanaście metrów nowych korytarzy rozchodzących się w trzech kierunkach (Bartoszewski, Niekludow 2006).
Historia dokumentacji
Dokumentację obu schronisk sporządzili jesienią 1998 r. J. Gubała i A. Kasza, a całej jaskini w sierpniu 2003 r. J. Niekludow nadając nową nazwę obiektu jako Jaskinia Wodna w Siesławicach. Lokalizację otworu jaskini wykonał 14.12.2008 r. A. Kasza przy pomocy odbiornika GPS Map60 CSx. Zaktualizował w 2009 r. A. Kasza.
Plan opracowali J. Niekludow i D. Bartoszewski.
Bibliografia
Jaskinie Niecki Nidziańskiej 1998 (dokumentacja, plan); Wiśniewski W.W. 2002c (wzmianka o połączeniu obu schronisk); Wiśniewski W.W. 2002b (wzmianka); Bartoszewski D., Niekludow J. 2006 (nurkowanie w jaskini).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Andrzej Kasza
