Drogi dojścia
Z Wysowej (PKS) idziemy około 30 min. niebieskim szlakiem do Ropek. Stąd podchodzimy 20 min. żółtym szlakiem na Przełęcz Perechyba, skąd kierujemy się (bez szlaku) na zachód. Trawersujemy zbocze kilkaset metrów, aż dochodzimy do ścian osuwiska. Otwór schroniska znajduje się w zachodniej części osuwiska, kilkanaście metrów poniżej najwyższej ściany. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Przez otwór 1,0 m szerokości i 0,5 m wysokości wchodzimy do korytarzyka. Po około 1,5 m skręca on na E. Jest gdzie początkowo ciasny, później rozszerza się do niewielkiej salki. Ma ona około 1,5 m długości i 1,4 m szerokości. We wschodniej części salki znajdują się dwie niedostępne szczeliny doprowadzające do powierzchni. Wysokość korytarzy schroniska nie przekracza 0,5 m.
Schronisko osuwiskowe, powstało w piaskowcach magurskich. Dno pokrywają liście i gruz skalny.
Schronisko jest zimą wymrażane. W całości jest oświetlone światłem dziennym. Flora i fauna nie były obserwowane.
Schronisko osuwiskowe, powstało w piaskowcach magurskich. Dno pokrywają liście i gruz skalny.
Schronisko jest zimą wymrażane. W całości jest oświetlone światłem dziennym. Flora i fauna nie były obserwowane.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko nie było wymieniane w literaturze.
Historia dokumentacji
Zostało odnalezione i zinwentaryzowane 15 maja 1997 r. przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował T. Mleczek.
Plan opracował T. Mleczek.
Bibliografia
Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek