Numer inwentarzowy: K.Bs-01.01
Gmina: Wisła (gmina miejska); cieszyński; śląskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Lasy Państwowe
Wysokość otworu: 712 m n.p.m.
Wystawa otworu: NW
Inne otwory: 2 - ku N.
WGS84: N49.630000, E18.855833
WGS84: N49d 37.8000m, E18d 51.3500m
WGS84: N49d 37m 48.0s, E18d 51m 21.0s
UTM: Easting 345164, Northing 5499702, Zone 34
Beskid Śląski, Wisła, Kobyla, ku E od głównego szczytu Kobyla (800,3 m n.p.m.)..
Drogi dojścia
Schronisko znajduje się w podstawie skałki na Kobylej (pomnik przyrody nieożywionej), ku E od głównego szczytu Kobyla (800,3 m npm). Dojście: od szlaku niebieskiego z Wisły Dziechcinki na Stożek - szczegóły w przewodniku turystycznym, zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Oba otwory szpary (raczej schroniska podskalnego) są małe; otwór 1 wprowadza do ciasnego, łukowato skręcającego korytarzyka o ścianie S dość regularnej (litej). Natomiast w ścianie N znajdują się szczelinki, pęknięcia mające kontakt z powierzchnią. Dno i strop są płaskie. Po około 3,8 m - zacisk, za którym korytarzyk jest zrazu jeszcze ciaśniejszy, potem trochę się poszerza i wznosząc się wyprowadza do otworu 2 (obecnie poszerzony).
Szpara powstała w piaskowcach istebniańskich dolnych, w wyniku ruchów odprężeniowo-grawitacyjnych. Dno pokryte rumoszem i sporą ilością śmieci. Jest sucha i przewiewna. Z uwagi na dwa otwory, cała oświetlona. Flora nie występuje. We wnętrzu zauważono komary.
Historia
Historia eksploracji
Znana od dawna, szczególnie przez osoby wspinające się na skałkach. Jednak do czasu udokumentowania brak wzmianek o tym obiekcie w literaturze.
Historia dokumentacji
Materiał dokumentacyjny zebrał dnia 31 sierpnia 1980 r. J. Ganszer (Speleoklub Bielsko-Biała). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Współrzędne geograficzne GPS w 2006 r. pomierzył P. Beczała (Speleoklub Bielsko-Biała). Dane zostały zaktualizowane w 2009 r.
Plan opracował J. Ganszer.
Bibliografia
Klassek G. 1982 (plan i opis inwentarzowy); Gawłowski P. 1989 (umiejscowienie jaskini w jednostkach litostratygraficznych); Klassek G. 1990 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza Karpackiego); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1997a (plan i opis inwentarzowy), Ganszer J. 2007 (wzmianka o poszerzeniu 2 otworu).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Grzegorz Klassek