Szczelina w Ścianie

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: K.Gst-01.03
Gmina: Solina (gmina wiejska); leski; podkarpackie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Wysokość otworu: 350 m n.p.m.
Wystawa otworu: ku dołowi
Inne otwory: 2 - ku górze, ok. 350 m n.p.m.

Dane morfometryczne

Długość: 5.0 m
Deniwelacja: 5.0 m (+5.0 m )

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.442787, E22.404799
WGS84: N49d 26.5672m, E22d 24.2879m
WGS84: N49d 26m 34.0s, E22d 24m 17.3s
UTM: Easting 601835, Northing 5477629, Zone 34

Lokalizacja otworu

Góry Sanocko-Turczańskie, Myczkowce, w skalnej ścianie nad Sanem w Myczkowcach

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Myczkowców (przystanek PKS Myczkowce-Wieś) idziemy drogą w kierunku Uherców Mineralnych (na NW). Po kilkuset metrach zauważamy położoną nad Sanem ścianę skalną. Schodzimy z drogi w lewo w dół i początkowo polną drogą, a później ścieżką dochodzimy do E skraju tej ściany. Stąd idziemy na W podmokłą ścieżką poniżej skał. Otwór Szczeliny za Płytą (K.Gst-01.01) znajduje się kilka metrów przed charakterystycznymi brzytwami skalnymi znajdującymi się w środkowej części ściany. Od niej idziemy ścieżką poniżej skał kilkanaście metrów na W, gdzie za charakterystycznymi brzytwami skalnymi znajduje się dolny otwór Szczeliny za Brzytwą (K.Gst-01.02). Od niej idziemy ścieżką poniżej skał kilkadziesiąt metrów na W i dochodzimy do urzeźbionej ściany skalnej, znajdującej się pod linią wysokiego napięcia. Dolny otwór schroniska znajduje się w ścianie na wysokości około 7 m. Dojście do niego wymaga wspinaczki (trudności III, krucho, lina pożądana). Do górnego otworu dochodzimy od góry ściany skalnej, schodząc wśród kruchych i zarośniętych ścianek skalnych - nie polecane. Zwiedzanie schroniska bez trudności.

Opis jaskini

Schronisko tworzy szczelina długości około 3 m, do 5 m wysokości i do 1,0 m szerokości. W górnej części szczeliny kominek (1,5 m wysokości) doprowadza do górnego otworu 2, natomiast dolna część szczeliny otwiera się od E, tworząc nakryty okapem próg skalny opadający ścianami około 7 m wysokości.

Schronisko erozyjno-wietrzeniowe powstałe w piaskowcach warstw krośnieńskich. Północna ściana szczeliny jest charakterystycznie urzeźbiona. Dno tworzy lita skała.

Schronisko jest zimą w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Fauna i flora nie były obserwowane.

Historia

Historia eksploracji

Przed 1998 r. schronisko nie było wymieniane w literaturze. Zostało odnalezione 6 lipca 1997 r. przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki).

Historia dokumentacji

Tego samego dnia zostało zinwentaryzowane przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 16 października 2008 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.
Plan opracował T. Mleczek.

Bibliografia

Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek