Drogi dojścia
Od przystanku autobusowego końcowego "Wisła Czarne II" cofamy się kilkadziesiąt metrów w stronę zbiegu Białej i Czarnej Wisełki. Nad drogą w widocznej wychodni skalnej znajduje się szczelina. Wejście do otworu 1 łatwe, do otworu 2 trudne (pionowy próg o wysokości 2,7 m). Zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Usytuowany poziomo otwór wejściowy (1) prowadzi do równego, prostego korytarza, o przebiegu E -W i wymiarach: wysokości 2 m, szerokości 0,6 m oraz długości około 4 m. W połowie długości korytarz przegrodzony jest blokiem, za którym ku N przez zacisk przedostaċ się można do 2 m długiego, równego korytarza, prowadzącego do 2 otworu.
Jaskinia powstała w piaskowcach istebniańskich dolnych jako wynik ruchów odprężeniowo-grawitacyjnych. Dno pokryte rumoszem, przy otworze 1 występuje gleba.
Szczelina jest sucha. Panuje w niej wyczuwalny przewiew. Z uwagi na prześwity w stropie jest oświetlona prawie w całości. Flora i fauna nie występuje.
Jaskinia powstała w piaskowcach istebniańskich dolnych jako wynik ruchów odprężeniowo-grawitacyjnych. Dno pokryte rumoszem, przy otworze 1 występuje gleba.
Szczelina jest sucha. Panuje w niej wyczuwalny przewiew. Z uwagi na prześwity w stropie jest oświetlona prawie w całości. Flora i fauna nie występuje.
Historia
Historia eksploracji
Do czasu udokumentowania brak wzmianek o tym obiekcie w literaturze, choć zapewne był znany.
Historia dokumentacji
Materiał dokumentacyjny zebrali dnia 14 stycznia 1990 r. K. Jasionek, J. Ganszer i J. Pukowski (Speleoklub Bielsko-Biała). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Plan opracował J. Ganszer. Współrzędne geograficzne GPS w 2003 r. pomierzył P. Beczała (Speleoklub Bielsko-Biała) - błędne. Dane zostały zaktualizowane w 2009 r.
Plan opracował J. Ganszer.
Plan opracował J. Ganszer.
Bibliografia
Klassek G. 1991 (ujęta na liście zinwentaryzowanych jaskiń); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1997a (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Grzegorz Klassek