Drogi dojścia
Ze stacji PKP w Zubrzyku, przez wieś na grzbiet zwieńczony starym kościółkiem. Grzbietem idziemy w kierunku E, do pierwszej kulminacji Trzech Kopców (678 m n.p.m.). Następnie leśną drogą, cały czas na NE, przez pozostałe wierzchołki Trzech Kopców na skraj zarastającej polany. Znajduje się ona na siodle pomiędzy dwoma wierzchołkami Zubrzego Wierchu. Poziomo usytuowany otwór jaskini znajduje się w środkowej części siodła, na N skraju wspomnianej polany.
Opis jaskini
Do wnętrza jaskini dostajemy się przez metrowej głębokości studzienkę i ciasny przełaz na jej dnie. Pierwsze pięć metrów to wysoki korytarz o obniżającym się dnie. Poprzez niskie przejście w zawalisku można się dostać do dalszych partii. Po ośmiu metrach szeroki i wysoki (2 m) korytarz zamyka ponownie zawalisko. Leżą tutaj bukowe liście, które dostały się przez wąską szczelinę, wchodzącą na powierzchnię w płytkim leju.
Jaskinia utworzyła się w gruboławicowych piaskowcach krynickich (warstwy magurskie). Dno pokrywa glina z rumorze. Światło sięga w bezpośrednie okolice otworu. Cała jaskinia znajduje się w strefie oddziaływania warunków meteorologicznych panujących na powierzchni terenu. Fauna i flora nie były obserwowane.Historia
Historia eksploracji
Smerczynową Dziurę po raz pierwszy opisał A. Rotter w 1976. Przynajmniej od początku lat osiemdziesiątych otwór i studzienka wejściowa były zagruzowane, a jaskinia niedostępna. Według mieszkańców Wierchomli - "zawarła się". Dnia 21 stycznia 1990 r. Smerczynowa Dziura została odgruzowana przez E. Borka i K. Farona. W październiku 1994 r. E. Borek pokonał końcowe zawalisko, za którym odkrył 4 m długości korytarz, kończący się szczeliną biegnącą ku powierzchni.
Historia dokumentacji
Jaskinia została skartowana przez E. Borka i K. Farona 21 stycznia 1990 roku. Pomiary wykonano busolą geologiczną i taśmą. Dane zaktualizował E. Borek w 2009 r.
Plan opracował E. Borek.Bibliografia
Rotter, A. 1976 (wzmianka); Borek E. 1992 (dane morfometryczne); Beskid Sądecki 1996 (lokalizacja na mapie) ; Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 1997b: (opis inwentarzowy i plan).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Edward Borek