Schronisko w Zamkowej Górze X

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: K.Bn-07.12
Gmina: Osiek Jasielski (gmina wiejska); jasielski; podkarpackie
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: 530 m n.p.m.
Wystawa otworu: SW
Inne otwory: 2 - ku górze; 3 - ku SE.

Dane morfometryczne

Długość: 4.0 m
Deniwelacja: 2.0 m (-2.0m)

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.587500, E21.429167
WGS84: N49d 35.2500m, E21d 25.7500m
WGS84: N49d 35m 15.0s, E21d 25m 45.0s
UTM: Easting 531019, Northing 5492857, Zone 34

Lokalizacja otworu

Beskid Niski, Mrukowa, wschodnie zbocze północno-wschodniego ramienia Góry Zamkowej (689 m n.p.m.) zwanego Ruskim Zamkiem I.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Mrukowej (PKS) idziemy żółtym szlakiem w kierunku SW. Po około 1,5 km dochodzimy do miejsca, gdzie niewysokie skałki tworzą jakby niewielką bramę. Nieco wcześniej przed tym miejscem skręcamy w prawo na strome zbocze, do widocznych wychodni skalnych. Idziemy kilkaset metrów na NW na skalisty wierzchołek Polskiego Zamku (ślady grodziska). Od szczytowej kilkunastometrowej wysokości skałki schodzimy kilkadziesiąt metrów na NE, gdzie nad kilkumetrowej wysokości ścianą skalną znajdują się otwory Schroniska w Zamnkowej Górze III. Z wierzchołka Polskiego Zamku idziemy grzbietem, a później zboczem w dół kilkaset metrów na NW do głębokiej doliny potoku. Przekraczamy go i stromo podchodzimy około 100 m w tym samym kierunku. Wkrótce wychodzimy na grzbiet Ruskiego Zamku I. Stąd kierujemy się na NE, na stromy skraj grzbietu z niepozornym wierzchołkiem. Tu kilkanaście metrów poniżej charakterystycznego buka z wyciętą w korze postacią Matki Boskiej, znajduje się otwór Leśnej Studni. Stąd idziemy grzbietową ścieżką na SW, w kierunku głównego wierzchołka Ruskiego Zamku I. Po około 100 m zauważamy z daleka widoczne otwory Schroniska w Zamkowej Górze IX. Stąd idziemy około 100 m ścieżką na SW, w kierunku głównego wierzchołka Ruskiego Zamku I. Poniżej tego wierzchołka (od SW), w niewielkiej skałce znajdują się niewielkie otwory schroniska. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

Schronisko tworzy tunelowy korytarzyk długości około 4 m, szerokości 0,8 - 1,8 m i wysokości do 1,5 m. W środkowej części znajduje się ciasny kominek (wysokości 1,8 m), który stanowi otwór 2.
Schronisko erozyjno-wietrzeniowe powstałe w piaskowcach magurskich. Dno tworzy gleba.
Schronisko jest zimą w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Flora i fauna nie były obserwowane.

Historia

Historia eksploracji

Do 1992 r. schronisko nie było wymieniane w literaturze.

Historia dokumentacji

Zostało odnalezione i zinwentaryzowane 1 lipca 1991 r. przez T. Mleczka i B. Szatkowskiego (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował T. Mleczek.

Bibliografia

Klassek G. 1992 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Mleczek T. 1996f (plan i opis inwentarzowy); Wiśniewski W.W. 1996e (ujęta w wykazie jaskiń Beskidu Niskiego autorstwa T. Mleczka, lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek