Schronisko w Starym Osuwisku IV

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: K.Bn-09.20
Gmina: Dukla (gmina miejsko-wiejska); krośnieński; podkarpackie
Właściciel terenu: prywatny
Wysokość otworu: 430 m n.p.m.
Wystawa otworu: ku górze

Dane morfometryczne

Długość: 3.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.535000, E21.690556
WGS84: N49d 32.1000m, E21d 41.4334m
WGS84: N49d 32m 06.0s, E21d 41m 26.0s
UTM: Easting 549966, Northing 5487161, Zone 34

Lokalizacja otworu

Beskid Niski, Lipowica, SE zbocza Kilanowskiej (576 m n.p.m.), w osuwisku północnym.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Od przystanku PKS Lipowica-Kamieniołom idziemy około 400 m w kierunku Dukli. Wkrótce widzimy po lewej ścianę skalną. Obchodzimy ją po prawej, za budynkiem, a przed ruinami. Idziemy stromo pod górę, gdzie zbocze wkrótce łagodnieje. Dalej jeszcze około 100 m, nieznacznie w górę (na W), po czym dochodzimy do okazałej ściany niszy osuwiskowej. Poniżej niej znajduje się rozpadlina z charakterystycznym wielkim okapem w ścianie Gangusiowej Turni. Otwory 1, 2, 3 Gangusiowej Jamy znajdują się wewnątrz wielkiej rozpadliny, w jej N części, otwory 6, 7, 8 w części S, natomiast otwory 4 i 5 w wale okalającym. Otwór Jaskini Ukrytej znajduje się około 50 m w azymucie 330° od otworów 4 i 5 Gangusiowej Jamy. Otwór Schroniska w Starym Osuwisku II znajduje się około 50 m w azymucie 300° od otworu Jaskini Ukrytej. Stąd idziemy jeszcze około 10 m w azymucie 30º do otworu Schroniska w Starym Osuwisku III. Otwór schroniska znajduje się około 5 m na południe. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

Studzienka (głębokość1,0 m) sprowadza do ciasnego, nieregularnego korytarzyka.
Schronisko osuwiskowe powstałe w piaskowcach cergowskich. Jego geneza wiąże się z licznymi osunięciami w ostatnich kilkudziesięciu latach, powstałymi wskutek działania kamieniołomów. Jest to więc obiekt bardzo młody. Dno pokryte jest rumoszem. Schronisko zimą jest w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Flora i fauna nie były obserwowane.

Historia

Historia eksploracji

Gerlach, Pokorny i Wolnik (1958) wspominają o powstaniu w osuwisku w 1957 r. szczelin i studni. Również Janiga (1974) pisze o istnieniu kilku jaskiń na wschodnim stoku Kilanowskiej. Możliwe, że informacje te dotyczą opisywanego schroniska.

Historia dokumentacji

Odnalezione i zinwentaryzowane 22 maja 1993 r. przez T. Mleczka, K. Pieniądza i B. Szatkowskiego (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 13 maja 2009 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.
Plan opracował T. Mleczek.

Bibliografia

Gerlach, T., Pokorny, J., Wolnik, R. 1958. (wzmianka o szczelinach i studniach, fotografia otworu niezidentyfikowanej jaskini); Janiga S. 1974 (wzmianka o kilku jaskiniach na Kilanowskiej, geneza); Klassek G. 1995 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Wiśniewski W.W. 1996e (ujęta w wykazie jaskiń Beskidu Niskiego autorstwa T. Mleczka, lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka); Wiśniewski W.W. 1997 (lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek