Schronisko w Rosolinie II

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: K.Gst-02.02
Gmina: Czarna (gmina wiejska); bieszczadzki; podkarpackie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Lasy Państwowe
Wysokość otworu: 470 m n.p.m.
Wystawa otworu: WNW

Dane morfometryczne

Długość: 6.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.315302, E22.597166
WGS84: N49d 18.9181m, E22d 35.8300m
WGS84: N49d 18m 55.1s, E22d 35m 49.8s
UTM: Easting 616079, Northing 5463734, Zone 34

Lokalizacja otworu

Góry Sanocko-Turczańskie, Polana, w ścianie skalnej nad potokiem Czarnym w nie istniejącej wsi Rosolin

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Polany idziemy drogą w kierunku Czarnej (na E). Po kilkuset metrach przed mostem na potoku Czarnym skręcamy w lewo (na N) na drogę pokrytą betonowymi płytami. Idziemy nią około 2 km przekraczając dwa razy potok i wychodzimy na rozległą łąkę. Stąd idziemy polną drogą na NE i po wejściu do lasu skręcamy w prawo, schodząc stromo w stronę doliny potoku. Tam nad samym brzegiem znajduje się kilkunastometrowej wysokości ściana skalna. U jej podnóża znajduje się okazały otwór Jaskini w Rosolinie I (K.Gst-02.01). Od niej idziemy kilkadziesiąt metrów w górę potoku Czarnego. Po drugiej stronie potoku zauważamy kilkumetrowej wysokości ścianki skalne i leżące poniżej zwalone bloki skalne. Przekraczamy potok i stromo podchodzimy do widocznego okapu, gdzie znajduje się otwór szukanej jaskini . Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

Otwór tworzy około 3 m szerokości okap mający 2,5 m wysokości. W jego głębi znajduje się wylot ciasnej, pochyłej szczeliny długości około 4 m i wysokości do 1,5 m. Jej przejście utrudnia blok skalny znajdujący się we wstępnej partii szczeliny.

Schronisko grawitacyjne powstałe w piaskowcach krośnieńskich wskutek podmycia stromego zbocza przez wodę przepływającego poniżej potoku oraz procesów obrywania się ścian skalnych. Dno tworzą gleba (pod okapem) i gruz skalny (w szczelinie). W środkowej części szczeliny znajdują się niewielkie nacieki.

Schronisko jest zimą wymrażane. Prawie w całości jest oświetlone światłem dziennym. W końcowych partiach stwierdzono pająki. Dno pod okapem porasta flora ruderalna.

Historia

Historia eksploracji

Przed 1998 r. schronisko nie było wymieniane w literaturze. Zostało odnalezione 2 lipca 1997 r. przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki).

Historia dokumentacji

Tego samego dnia zostało zinwentaryzowane przez T. Mleczka (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 16 października 2008 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.
Plan opracował T. Mleczek.

Bibliografia

Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek