Schronisko w Kornutach II

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: K.Bn-05.03
Gmina: Sękowa (gmina wiejska); gorlicki; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: rezerwat przyrody "Kornuty"
Wysokość otworu: 770 m n.p.m.
Wystawa otworu: NE

Dane morfometryczne

Długość: 6.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.586389, E21.329444
WGS84: N49d 35.1833m, E21d 19.7666m
WGS84: N49d 35m 11.0s, E21d 19m 46.0s
UTM: Easting 523812, Northing 5492697, Zone 34

Lokalizacja otworu

Beskid Niski, Bartne, południowo-zachodnie zbocze Kornut (830 m n.p.m.), na terenie grupy skałek zwanych Kornutami.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Najkrótsza droga prowadzi z Bartnego. Idziemy żółtym szlakiem do skrzyżowania szlaków (ok. 2 km), gdzie skręcamy na NW, na zielony szlak prowadzący do Wapiennego. Po około 1 km od szlaku odgałęzia na się na SW ścieżka prowadząca w głąb grupy skałek (drogowskaz). Po kilkudziesięciu metrach spotykamy po lewej kilkumetrowej wysokości skałkę, skąd w tym samym kierunku, lecz na przełaj, idziemy jeszcze kilkadziesiąt metrów. Dochodzimy do krawędzi osuwiska, gdzie widać ściany i ambony skalne. Niewielki otwór Jaskini Mrocznej znajduje się kilkanaście metrów na SE od okazałej 7 m wysokości ściany skalnej. Otwór schroniska znajduje się w tej samej skałce u jej podnóża. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

Schronisko tworzy jedna szczelina długości około 4 m, do której wejście prowadzi przez 2 otwory - jeden nad drugim. W połowie korytarza (od NW) opada poprzez prożek (0,3 m wysokości), niski korytarzyk zakończony niedostępnymi szczelinami ku powierzchni. Wysokość głównego korytarzyka przekracza 1,0 m a szerokość dochodzi do 1,5 m.
Schronisko osuwiskowe powstałe w piaskowcach magurskich. Dno pokryte jest liśćmi.
Schronisko zimą jest w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Flora i fauna nie były obserwowane.

Historia

Historia eksploracji

Do 1995 r. schronisko nie było wymieniane w literaturze. Ludności miejscowej nie jest znane.

Historia dokumentacji

Odnalezione i zinwentaryzowane 6 kwietnia 1992 r. przez T. Mleczka i B. Szatkowskiego (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 24 września 2008 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.
Plan opracował T. Mleczek.

Bibliografia

Klassek G. 1995 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Mleczek T. 1996b (wzmianka); Mleczek T. 1996e (plan i opis inwentarzowy); Wiśniewski W.W. 1996e (ujęta w wykazie jaskiń Beskidu Niskiego autorstwa T. Mleczka, lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka), Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy); Gubała, W. J. 2005c (ujęta w spisie jaskiń Magury Wątkowskiej, lokalizacja na mapie).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Tonasz Mleczek