Drogi dojścia
Z Hałbowa, obecnie niezamieszkanego (PKS), idziemy około 1,5 km czerwonym szlakiem w kierunku szczytu Kamienia (714 m n.p.m.). Około 50 m przed szczytem, za charakterystyczną bramką skalną stoi samotna jodła. Przy niej szlak czerwony skręca w prawo do góry, my natomiast idziemy prosto (na NW) około 20 m do widocznej samotnej brzozy. Poziomo usytuowany otwór 1 znajduje się przed wspomnianą brzozą. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Otworem 1 będącym podłużną studzienką (głębokość 0,6 - 1,2 m) i stromą pochylnią wchodzimy do niskiego (0,3 - 0,5 m wysokości) korytarzyka, który doprowadza do otworu 2. około 1 m przed tym otworem w spągu znajduje się niedostępna szczelina, która łączy się ze Schroniskiem w Hałbowie II.
Schronisko jest erozyjno-wietrzeniowe, powstało w piaskowcach magurskich. Dno tworzą gruz skalny i liście.
Zimą jest w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Fauna i flora nie były obserwowane.
Schronisko jest erozyjno-wietrzeniowe, powstało w piaskowcach magurskich. Dno tworzą gruz skalny i liście.
Zimą jest w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Fauna i flora nie były obserwowane.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko przed 1995 r. nie było wymieniane w literaturze.
Historia dokumentacji
Zostało odnalezione i zinwentaryzowane 29 lutego 1992 r. przez B. Szatkowskiego i T. Kałużę (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował B. Szatkowski.
Plan opracował B. Szatkowski.
Bibliografia
Klassek G. 1995 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Wiśniewski W.W. 1996e (ujęta w wykazie jaskiń Beskidu Niskiego autorstwa T. Mleczka, lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek