Schronisko w Hałbowie II

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: K.Bn-08.02
Gmina: Nowy Żmigród (gmina wiejska); jasielski; podkarpackie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Magurski Park Narodowy
Wysokość otworu: 700 m n.p.m.
Wystawa otworu: S

Dane morfometryczne

Długość: 4.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.537778, E21.510000
WGS84: N49d 32.2667m, E21d 30.6000m
WGS84: N49d 32m 16.0s, E21d 30m 36.0s
UTM: Easting 536899, Northing 5487366, Zone 34

Lokalizacja otworu

Beskid Niski, Kąty, SW zbocze Kamienia (714 m n.p.m.).

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Hałbowa, obecnie niezamieszkanego (PKS), idziemy około 1,5 km czerwonym szlakiem w kierunku szczytu Kamienia (714 m n.p.m.). Około 50 m przed szczytem, za charakterystyczną bramką skalną stoi samotna jodła. Przy niej szlak czerwony skręca w prawo do góry, my natomiast idziemy prosto (na NW) około 20 m do widocznej samotnej brzozy. Poziomo usytuowany otwór 1 Schroniska w Hałbowie I znajduje się przed wspomnianą brzozą. Od niego idziemy około 5 m na SW, gdzie pod okapem znajduje się otwór schroniska. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

Od okapu szerokości około 6 m prowadzi w głąb szczelina dostępna na długości około 4 m i szerokości około 2 m. Przy otworze ma ona wysokość 1,0 m, natomiast w końcowych partiach 0,3 m wysokości. Niedostępną szczeliną w N części schroniska łączy się z opisanym powyżej Schroniskiem w Hałbowie I.
Schronisko jest genezy erozyjno-wietrzeniowej, powstało w piaskowcach magurskich. Dno tworzą gruz skalny i liście.
Schronisko jest zimą w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Fauna i flora nie były obserwowane.

Historia

Historia eksploracji

Schronisko przed 1995 r. nie było wymieniane w literaturze.

Historia dokumentacji

Zostało odnalezione i zinwentaryzowane 29 lutego 1992 r. przez B. Szatkowskiego i T. Kałużę (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował B. Szatkowski.

Bibliografia

Klassek G. 1995 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Wiśniewski W.W. 1996e (ujęta w wykazie jaskiń Beskidu Niskiego autorstwa T. Mleczka, lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek