Drogi dojścia
Z Hałbowa, obecnie niezamieszkanego (PKS), idziemy około 1,5 km czerwonym szlakiem w kierunku szczytu Kamienia (714 m n.p.m.). Około 50 m przed szczytem, za charakterystyczną bramką skalną stoi samotna jodła. Przy niej szlak czerwony skręca w prawo do góry, my natomiast idziemy prosto (na NW) około 20 m do widocznej samotnej brzozy. Poziomo usytuowany otwór 1 Schroniska w Hałbowie I znajduje się przed wspomnianą brzozą. Od niego idziemy około 20 m na NE. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Od otworu 1 schodzimy przez prożek (0,4 - 1,1 m wysokości) do niewielkiej salki (długość około 2 m, szerokość około 1,5 m). Z salki prowadzi wąski, opadający korytarzyk (szerokość 0,4 m) długości około 2 m, którym dochodzimy do otworu 2. Wysokość korytarzy schroniska nie przekracza 1,0 m.
Schronisko erozyjno-wietrzeniowe powstałe w piaskowcach magurskich. Dno tworzą gruz skalny i liście.
Schronisko jest zimą w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Fauna i flora nie były obserwowane.
Schronisko erozyjno-wietrzeniowe powstałe w piaskowcach magurskich. Dno tworzą gruz skalny i liście.
Schronisko jest zimą w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Fauna i flora nie były obserwowane.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko przed 1995 r. nie było wymieniane w literaturze.
Historia dokumentacji
Zostało odnalezione i zinwentaryzowane 29 lutego 1992 r. przez B. Szatkowskiego i T. Kałużę (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował B. Szatkowski.
Plan opracował B. Szatkowski.
Bibliografia
Klassek G. 1995 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Wiśniewski W.W. 1996e (ujęta w wykazie jaskiń Beskidu Niskiego autorstwa T. Mleczka, lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek