Drogi dojścia
Z Folusza (PKS) idziemy czarnym szlakiem. Dochodzimy nim pod najwyższą skałkę w grupie Diablego Kamienia, poprzecinaną charakterystycznymi szczelinami. Stąd idziemy około 100 m wzdłuż grzędy skalnej. Dochodzimy do długiej ściany skalnej wysokości około 6 m. Od E ściana ta przechodzi w około 8 m wysokości ambonę skalną, pod którą znajduje się dolny otwór Jaskini w Diablim Kamieniu II. Otwór schroniska znajduje się około 5 m na SW. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Schronisko tworzy jeden korytarzyk długości 3,5 m i szerokości 0,5 - 1,0 m. Wysokość przy otworze wynosi 1,5 m i obniża się w głąb schroniska.
Obiekt o genezie erozyjno-wietrzeniowej powstał w piaskowcach magurskich. Dno pokryte jest liśćmi i szczątkami roślinnymi.
Schronisko zimą jest w całości wymrażane. W całości jest oświetlone światłem dziennym. Nie stwierdzono obecności pająków i motyli. Flora nie była obserwowana.
Obiekt o genezie erozyjno-wietrzeniowej powstał w piaskowcach magurskich. Dno pokryte jest liśćmi i szczątkami roślinnymi.
Schronisko zimą jest w całości wymrażane. W całości jest oświetlone światłem dziennym. Nie stwierdzono obecności pająków i motyli. Flora nie była obserwowana.
Historia
Historia eksploracji
Do 1992 r. schronisko nie było wymieniane w literaturze. Jest jednak znane, znajduje się blisko znakowanego szlaku.
Historia dokumentacji
Zinwentaryzowane 13 kwietnia 1991 r. przez T. Mleczka i B. Szatkowskiego (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował T. Mleczek.
Plan opracował T. Mleczek.
Bibliografia
Klassek G. 1992 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Mleczek T. 1996e (plan i opis inwentarzowy); Wiśniewski W.W. 1996e (ujęta w wykazie jaskiń Beskidu Niskiego autorstwa T. Mleczek, lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczek); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek