Drogi dojścia
Od przystanku PKS Lipowica-Kamieniołom idziemy około 400 m w kierunku Dukli. Wkrótce widzimy po lewej ścianę skalną. Obchodzimy ją po prawej, za budynkiem, a przed ruinami. Idziemy stromo pod górę, gdzie zbocze wkrótce łagodnieje. Dalej jeszcze około 100 m, nieznacznie w górę (na W), po czym dochodzimy do okazałej ściany niszy osuwiskowej. Poniżej niej znajduje się rozpadlina z charakterystycznym wielkim okapem w ścianie Gangusiowej Turni. Otwory 1, 2, 3 Gangusiowej Jamy znajdują się wewnątrz wielkiej rozpadliny, w jej N części, otwory 6, 7, 8 w części S, natomiast otwory 4 i 5 w wale okalającym. Otwór schroniska znajduje się około 20 m od otworu 5 Gangusiowej Jamy, azymut 180º. Znajduje się on w zapadlisku na zewnątrz wału okalającego niszę osuwiskową. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Schronisko stanowiło 2 m długości korytarzyk, zakończony studzienką 0,7 m głębokości. Obecnie studzienka prowadzi do Jaskini Słowiańskiej-Drwali.
Jest ono osuwiskowe, powstało w piaskowcach cergowskich. Jego geneza wiąże się z licznymi osunięciami w ostatnich kilkudziesięciu latach (największe 13 maja 1957 r.), powstałymi wskutek działania kamieniołomów, stanowi więc obiekt bardzo młody. Dno pokryte jest rumoszem.
Schronisko zimą jest nie jest wymrażane. Światło sięga do studzienki. Flora i fauna nie były obserwowane.
Jest ono osuwiskowe, powstało w piaskowcach cergowskich. Jego geneza wiąże się z licznymi osunięciami w ostatnich kilkudziesięciu latach (największe 13 maja 1957 r.), powstałymi wskutek działania kamieniołomów, stanowi więc obiekt bardzo młody. Dno pokryte jest rumoszem.
Schronisko zimą jest nie jest wymrażane. Światło sięga do studzienki. Flora i fauna nie były obserwowane.
Historia
Historia eksploracji
Gerlach, Pokorny i Wolnik (1958) wspominają o powstaniu w osuwisku w 1957 r. szczelin i studni. Również Janiga (1974) pisze o istnieniu kilku jaskiń na wschodnim stoku Kilanowskiej. Możliwe, że informacje te dotyczą opisywanego schroniska. W 2004 r. schronisko zostało przyłączone do Jaskini Słowiańskiej-Drwali.
Historia dokumentacji
Odnalezione i zinwentaryzowane 4 kwietnia 1993 r. przez T. Mleczka i B. Szatkowskiego (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą.
Plan opracował T. Mleczek.
Plan opracował T. Mleczek.
Bibliografia
Gerlach, T., Pokorny, J., Wolnik, R. 1958. (wzmianka o szczelinach i studniach, fotografia otworu niezidentyfikowanej jaskini); Janiga S. 1974 (wzmianka o kilku jaskiniach na Kilanowskiej, geneza); Klassek G. 1995 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Wiśniewski W.W. 1996e (ujęta w wykazie jaskiń Beskidu Niskiego autorstwa T. Mleczka, lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka); Wiśniewski W.W. 1997 (lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy); Mleczek T. 2004a (przyłączone do Jaskini Słowiańskiej-Drwali); Mleczek T. 2004b (przyłączone do Jaskini Słowiańskiej-Drwali), Gubała W. J., Mleczek T. 2004 (przyłączone do Jaskini Słowiańskiej-Drwali); Gubała, W.J. 2006b (przyłączone do Jaskini Słowiańskiej-Drwali).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek