Drogi dojścia
Od nowego kościoła w Małych Kozach kierując się na SE idziemy około 40 minut (wg J. Ganszera) systemem ścieżek na stoki góry Groniczki. W lesie bukowym, niedaleko od źródła i szerokiej, równoległej do spadku stoku ścieżki, leży wielki głaz. Pod nim znajduje się schronisko. Otwór łatwy do znalezienia. Zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
W miejscu niedużego obniżenia wchodzimy pod głaz i przedostajemy się do czworobocznej salki (długości 2,5 m, szerokości 2 m, wysokości do 1 m). Strop tworzy płyta, pochylona tak, jak i dno, ku SW. Ściany miejscami są nierówne, rozchylone ku stropowi.
Schronisko osuwiskowe, powstałe w piaskowcach godulskich. Dno pokryte rumoszem, przy otworze gdzieniegdzie gleba.
Schronisko jest suche, brak przewiewu. Światło sięga do końca. W obrębie otworu występują miejscami mchy. Fauny nie obserwowano.
Schronisko osuwiskowe, powstałe w piaskowcach godulskich. Dno pokryte rumoszem, przy otworze gdzieniegdzie gleba.
Schronisko jest suche, brak przewiewu. Światło sięga do końca. W obrębie otworu występują miejscami mchy. Fauny nie obserwowano.
Historia
Historia eksploracji
Do czasu udokumentowania brak wzmianek o tym obiekcie w literaturze. Był jednak znany i wskazany został przez R. i K. Skoczylasów.
Historia dokumentacji
W ramach inwentaryzacji jaskiń beskidzkich materiał dokumentacyjny zebrali dnia 12 kwietnia 1995 r. K. Skoczylas i J. Ganszer (Speleoklub Bielsko-Biała). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. J. Ganszer w 2002 r. pomierzył współrzędne geograficzne GPS. Dane zostały zaktualizowane w 2009 r.
Plan opracował J. Ganszer.
Plan opracował J. Ganszer.
Bibliografia
Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1997b (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Grzegorz Klassek