Ryglicka Dziura

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: K.Bn-07.15
Gmina: Osiek Jasielski (gmina wiejska); jasielski; podkarpackie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Magurski Park Narodowy
Wysokość otworu: 510 m n.p.m.
Wystawa otworu: NW

Dane morfometryczne

Długość: 5.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.591944, E21.421667
WGS84: N49d 35.5166m, E21d 25.3000m
WGS84: N49d 35m 31.0s, E21d 25m 18.0s
UTM: Easting 530475, Northing 5493348, Zone 34

Lokalizacja otworu

Beskid Niski, Pielgrzymka, NE zbocze północnego ramienia Góry Zamkowej (689 m n.p.m.) zwanego Ruskim Zamkiem II.

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Pielgrzymki (PKS) kierujemy się na SW drogą przez wieś. Idziemy około 2 km początkowo asfaltową, później gruntową drogą. Za wsią, w pobliżu lasu dochodzimy do rozgałęzienia. My skręcamy w prawo i kilka metrów dalej w lewo. Stąd idziemy już cały czas, mniej więcej prosto przez las, wzdłuż potoku. Po kilkuset metrach zauważamy po prawej (po drugiej stronie potoku) niewielką ściankę skalną z widocznym otworem Nory nad Potokiem. Od niej idziemy stromo, na przełaj, kilkaset metrów na SE, na skalisty wierzchołek Ruskiego Zamku II. Stąd idziemy kilkadziesiąt metrów na W, gdzie poniżej ścianki skalnej, na wysokości 1,0 m znajduje się otwór schroniska. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

Schronisko tworzy pochyła szczelina długości około 5 m. Wysokość dochodzi do 1,0 m, natomiast szerokość wynosi 1,0 m (za otworem) i 0,5 (w głębi).
Schronisko erozyjno-wietrzeniowe [jest to typowa forma tektoniczna, zapewne zmodyfikowana przez procesy wietrzeniowe .Brak podstaw do przypisywania tu genezy erozyjnej (wodnej? wiatrowej?) - przyp. red.], powstałe w piaskowcach magurskich. Dno tworzą gleba i liście.
Schronisko jest zimą w całości wymrażane. Prawie całe jest oświetlone światłem dziennym. Stwierdzono obecność motyli. Flora nie była obserwowana.

Historia

Historia eksploracji

Przed 1998 r. schronisko nie było wymieniane w literaturze.

Historia dokumentacji

Zostało odnalezione i zinwentaryzowane 9 marca 1997 r. przez T. Mleczka i P. Baczyńskiego (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował T. Mleczek.

Bibliografia

Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek