Drogi dojścia
Od skrzyżowania drogi Gorlice - Przełęcz Małastowska z drogą do Bartnego idziemy około 2,5 km w kierunku Bartnego. Dochodzimy do miejsca, gdzie szosa zniszczona jest przez osuwisko (odcinek bez asfaltu). Tu skręcamy na NW i po około 300 m dochodzimy do niszy osuwiskowej z charakterystycznymi ścianami i blokami skalnymi. W dolnej ich części znajduje się duży, charakterystyczny blok skalny (Wielki Blok, wysokość około 6 m). Od niego idziemy w kierunku ściany skalnej, gdzie na wysokości około 10 m znajduje się otwór 1 schroniska. Do otworów 2 i 3 najwygodniejsze dojście znajduje się od góry. Otwory te znajdują się w rozpadlinie. Dojście i zwiedzanie bez trudności.
Opis jaskini
Za otworem 1 korytarz ma wysokość 3,0 m i szerokość do 1,0 m. Po około 5 m obniża się i rozgałęzia. W kierunku N krótka szczelina doprowadza do otworu 3, a kominek (1,8 m wysokości) do otworu 2.
Schronisko osuwiskowe powstałe w piaskowcach magurskich. Dno tworzy przeważnie glina, tylko w rejonie kominka gleba i liście.
Zimą schronisko jest w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Fauna i flora nie była obserwowana.
Schronisko osuwiskowe powstałe w piaskowcach magurskich. Dno tworzy przeważnie glina, tylko w rejonie kominka gleba i liście.
Zimą schronisko jest w całości wymrażane. Światło sięga do końca. Fauna i flora nie była obserwowana.
Historia
Historia eksploracji
Do 1995 r. schronisko nie było wymieniane w literaturze. Ludności miejscowej nie jest znane.
Historia dokumentacji
Odnalezione i zinwentaryzowane 8 czerwca 1993 r. przez T. Mleczka (Speleoklub Dębica). W literaturze (Klassek 1995) schronisko wzmiankowane jest pod nazwą B - 4. Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. 24 lipca 2000 r. T. Mleczek (Speleoklub Dębicki) i R. Suski (Krakowski Klub Taternictwa Jaskiniowego) stwierdzili zawalenie mającego 2 m długości korytarza w W części schroniska. Całkowita długość obiektu zmniejszyła się do 6 m (Klassek, Mleczek 2000; Mleczek, Suski 2001).
Plan opracował T. Mleczek.
Plan opracował T. Mleczek.
Bibliografia
Klassek G. 1995 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Mleczek T. 1996d (plan i opis inwentarzowy); Wiśniewski W.W. 1996e (ujęta w wykazie jaskiń Beskidu Niskiego autorstwa T. Mleczka, lokalizacja na mapie autorstwa T. Mleczka); Wiśniewski W.W. 1997 (wzmianka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy); Klassek G., Mleczek T. 2000 (częściowo zawalone); Mleczek T.; Suski R. 2001 (częściowo zawalone).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek