Drogi dojścia
Z Myczkowców (przystanek PKS Myczkowce-Wieś) idziemy drogą w kierunku Uherców Mineralnych (na NW). Po kilkuset metrach zauważamy położoną nad Sanem ścianę skalną. Schodzimy z drogi w lewo w dół i początkowo polną drogą, a później ścieżką dochodzimy do E skraju tej ściany. Stąd idziemy na W podmokłą ścieżką poniżej skał. Otwór Szczeliny za Płytą (K.Gst-01.01) znajduje się kilka metrów przed charakterystycznymi brzytwami skalnymi znajdującymi się w środkowej części ściany. Od niej idziemy ścieżką poniżej skał kilkanaście metrów na W, gdzie za charakterystycznymi brzytwami skalnymi znajduje się dolny otwór Szczeliny za Brzytwą (K.Gst-01.02). Od niej idziemy ścieżką poniżej skał kilkadziesiąt metrów na W i dochodzimy do urzeźbionej ściany skalnej, znajdującej się pod linią wysokiego napięcia. Dolny otwór Szczeliny w Ścianie (K.Gst-01.03) znajduje się w ścianie na wysokości około 7 m. Od Szczeliny w Ścianie idziemy ścieżką wzdłuż skał kilkadziesiąt metrów na zachód i dochodzimy do ostatniej wybitnej ściany skalnej. Tu na wysokości około 5 m znajdują się otwory szukanej jaskini. Dojście do otworu 1 wymaga przejścia stromej płyty skalnej (ślisko), natomiast aby dojść do otworu 2 należy pokonać kruchą i zarośniętą ścianę skalną, a później zaciskowy otwór (nie polecane). Zwiedzanie jaskini (otworem 1) bez trudności.
Opis jaskini
Zaraz za otworem 1 (1,0 m wysokości) znajduje się prożek (0,6 m wysokości) i rozgałęzienie, skąd na N odchodzi ciasny korytarzyk długości około 1 m. Główny korytarzyk (szerokość 0,5 m, wysokość 1,0 m) prowadzi na NW (nieco do góry), gdzie po około 1 m znajduje się kolejne rozgałęzienie. W kierunku N prowadzi korytarz 2 m długości i 1,0 m szerokości, który po 1 m łączy się niedostępną szczeliną ze wcześniej wspomnianym ciasnym korytarzykiem. Na zachód natomiast zwężający się i opadający korytarz (wysokości do 1,0 m), dochodzi po około 2 m do zacisku, za którym pod wąskim okapem znajduje się otwór 2.
Jaskinia erozyjno-wietrzeniowa powstała w piaskowcach warstw krośnieńskich. Dno tworzy piasek.
Jaskinia jest zimą w całości wymrażana. Jest dość sucha. Prawie w całości jest oświetlona światłem dziennym. Fauna i flora nie były obserwowane.Historia
Historia eksploracji
Jaskinia przed 1995 r. nie była wymieniana w literaturze. Została odnaleziona 8 czerwca 1992 r. przez B. Szatkowskiego (Speleoklub Dębicki).
Historia dokumentacji
Tego samego dnia została zinwentaryzowana przez B. Szatkowskiego. Pomiary busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą wykonał 6 lipca 1997 r. T. Mleczek (Speleoklub Dębicki). 16 października 2008 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.
Plan opracował T. Mleczek.
Plan opracował T. Mleczek.
Bibliografia
Klassek G. 1995 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek