Jaskinia Mała Niedźwiedzia

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: K.Bsd-02.27
Gmina: Łabowa (gmina wiejska); nowosądecki; małopolskie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Lasy Państwowe
Wysokość otworu: 984 m n.p.m.
Wystawa otworu: ku górze

Dane morfometryczne

Długość: 4.0 m
Deniwelacja: 3.0 m (-3.0m)

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.489722, E20.790278
WGS84: N49d 29.3833m, E20d 47.4167m
WGS84: N49d 29m 23.0s, E20d 47m 25.0s
UTM: Easting 484811, Northing 5481919, Zone 34

Lokalizacja otworu

Beskid Sądecki, Barnowiec, zachodni szczyt Wierchu nad Kamieniem (1084 m n.p.m.)

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Do jaskini najłatwiej dojść od szlaku turystycznego z Rytra na Halę Łabowską. Idąc od strony Rytra szlak opuszczamy w pobliżu zachodniego szczytu Wierch Nad Kamieniem. Niewyraźną droga podążamy na N około 300 m, aż pod Pękniętą Kopę (1068 m n.p.m.). Otwór Jaskini w Pękniętej Kopie (K.Bsd-02.22) - widoczny dopiero z bliska - znajduje się kilka metrów powyżej drogi na północnym stoku kopy. Stąd idziemy grzbietem w dół około 200 m do głębokich rozpadlin skalnych. Poziomo usytuowany otwór Jaskini Świętego Szczepana (K.Bsd-02.23) znajduje się na dnie ostatniej rozpadliny, w jej lewej części. W 2008 roku doszło do niewielkiego zawaliska w części przyotworowej, dzięki temu korytarzyk wstępny zyskał okno w stropie będące jednocześnie nowym, wygodniejszym wejściem. Szczelina w Labiryncie (K.Bsd-02.24) jest położona na tej samej szczelinie co Jaskinia Świętego Szczepana, kilkanaście metrów na wschód. Od Szczeliny w Labiryncie idziemy za grzbietem w dół stoku około 230 m na rozległe wybrzuszenie. Otwór Rysiej Jamy (K.Bsd-02.26) znajduje się obok wysokich turni pod blokiem piaskowca. Od Rysiej Jamy za grzbietem idziemy w dół stoku na oddzielony dolinką pakiet piaskowców. Otwór Jaskini Małej Niedźwiedziej znajduje się w środkowej części pakietu na skraju skalnej rozpadliny.

Opis jaskini

Schronisko rozpoczyna się ciasną 3 metrową studzienką przechodzącą w niską i ciasną szczelinę zablokowaną po 2 m gruzem i ziemią.

Powstało w piaskowcach magurskich. Światło sięga do dna studzienki. W całości znajduje się w strefie wpływu warunków meteorologicznych panujących na powierzchni terenu. Fauna i flora nie były obserwowane.

Historia

Historia eksploracji

Schronisko zostało odkryte w dniu 22 grudnia 1996 r. przez E. Borka i P. Wańczyka.

Historia dokumentacji

W tym samym dniu zostało skartowane przez E. Borka i P. Wańczyka. Pomiary wykonano busolą geologiczną i taśmą parcianą. Dane zaktualizował E. Borek w 2009 r.
Plan opracował E. Borek.

Bibliografia

Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 1997b: (opis inwentarzowy i plan).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Edward Borek