Drogi dojścia
Z Jaślisk idziemy drogą około 6 km na S do Lipowca, skąd niebieskim szlakiem turystycznym podchodzimy około 4 km na Kamień. Szlak jednak nie dochodzi do samego szczytu, lecz trawersuje go po SE stoku wzdłuż granicy państwowej. Ze szlaku schodzimy przy słupku granicznym nr 1/136, skąd idziemy na przełaj około 400 m na NW. Idąc cały czas na tej samej wysokości, dochodzimy do zarośniętych, niewysokich ścianek skalnych i usypisk tworzących pozostałości starego kamieniołomu zwanego Okrągłą Wysypą. Stąd idziemy jeszcze około 500 m na SE obniżając się około 50 m. Dochodzimy do ciągnących się kilkaset metrów ścian skalnych wysokości do około 10 m, będących pozostałością nieczynnego kamieniołomu. W środkowej części kamieniołomu znajduje się charakterystyczna brama skalna tworząca opisywane schronisko.
Opis jaskini
Za okazałym NW otworem 1 znajdującym się nad progiem wysokości 1,0 - 1,7 m wchodzimy do 1,5 m długości korytarza. Jego szerokość dochodzi do 1,7 m, a wysokość do 2,5 m. Kończy się on SE otworem 4, który wychodzi poniżej 1,2 m wysokości progu. Natomiast na SW od otworu 1 znajduje się 1,5 m szerokości i 1,5 wysokości otwór 2, który po 1,5 m zwężającego się korytarza doprowadza do niewielkiego otworu okap wysokości do 1,5 m. Do okapu tego można przedostać się również od SE niewielkim otworem 3. Po 1,5 m doprowadza do położonego na SE niepozornego otworu 3. Od wspomnianego okapu odchodzi również na E ciany korytarzyk, skręcający po około 1 m na NW, gdzie wychodzi poniżej progu w otworze 1.
Schronisko powstało w wyniku oberwania się silnie podciętych i spękanych skał w ścianie nieczynnego kamieniołomu. Pod względem morfologicznym schronisko należy do form rozpadlinowych. Powstało w piaskowcach warstw krośnieńskich. Dno tworzą w partiach pomiędzy otworem 1 i 4 zaklinowane bloki skalne, natomiast pomiędzy otworem 2 i 4 dno pokrywa gleba.
Schronisko jest zimą wymrażane. Jest w całości oświetlone światłem dziennym. Flora i fauna nie były obserwowane.
Schronisko powstało w wyniku oberwania się silnie podciętych i spękanych skał w ścianie nieczynnego kamieniołomu. Pod względem morfologicznym schronisko należy do form rozpadlinowych. Powstało w piaskowcach warstw krośnieńskich. Dno tworzą w partiach pomiędzy otworem 1 i 4 zaklinowane bloki skalne, natomiast pomiędzy otworem 2 i 4 dno pokrywa gleba.
Schronisko jest zimą wymrażane. Jest w całości oświetlone światłem dziennym. Flora i fauna nie były obserwowane.
Historia
Historia eksploracji
Schronisko dotychczas nie było wymieniane w literaturze. K. Kowalski (1954) pisze, że ludność miejscowa wspomina o istnieniu jaskiń na Kamieniu (857 m. n.p.m.). Mało prawdopodobne jest jednak, aby wzmianka ta dotyczyła opisywanego schroniska. Eksploatację w kamieniołomie prowadzono jeszcze w latach sześćdziesiątych. Wzmianka o istnieniu jaskiń dotyczy prawdopodobnie nieistniejących jaskiń zniszczonych wydobyciem piaskowca.
Historia dokumentacji
Zinwentaryzowane zostało 19 maja 1998 r. przez T. Mleczek (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował T. Mleczek.
Plan opracował T. Mleczek.
Bibliografia
Kowalski K. 1954 (wzmianka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy); Mleczek T. 2002b (wzmianka).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek