Górnicka Koleba II

Informacje ogólne

Numer inwentarzowy: K.Bn-12.06
Gmina: Dukla (gmina miejsko-wiejska); krośnieński; podkarpackie
Właściciel terenu: Skarb Państwa
Zarządca: Lasy Państwowe, rezerwat przyrody "Kamień nad Jaśliskami"
Wysokość otworu: 750 m n.p.m.
Wystawa otworu: W
Inne otwory: 2 - ku WNW.

Dane morfometryczne

Długość: 3.0 m
Deniwelacja: 0.0 m

Współrzędne geograficzne

WGS84: N49.396309, E21.813154
WGS84: N49d 23.7785m, E21d 48.7892m
WGS84: N49d 23m 46.7s, E21d 48m 47.4s
UTM: Easting 559003, Northing 5471831, Zone 34

Lokalizacja otworu

Beskid Niski, Jaśliska, zachodnie zbocze Kamienia nad Jaśliskami (857 m n.p.m.).

Dokumentacja graficzna

Drogi dojścia

Z Jaślisk idziemy drogą około 6 km na S do Lipowca, skąd niebieskim szlakiem turystycznym podchodzimy około 4 km na Kamień. Szlak jednak nie dochodzi do samego szczytu, lecz trawersuje go po SE stoku wzdłuż granicy państwowej. Ze szlaku schodzimy przy słupku granicznym nr 1/136, skąd idziemy na przełaj około 400 m na NW. Idąc cały czas na tej samej wysokości, dochodzimy do zarośniętych, niewysokich ścianek skalnych i usypisk tworzących pozostałości starego kamieniołomu zwanego Okrągłą Wysypą. Stąd idziemy jeszcze około 500 m na SE obniżając się około 50 m. Dochodzimy do ciągnących się kilkaset metrów ścian skalnych wysokości do około 10 m, będących pozostałością nieczynnego kamieniołomu. W środkowej części kamieniołomu znajduje się charakterystyczna brama skalna tworząca Górnickie Wrota. Dalej idziemy kilkadziesiąt metrów na S poniżej ściany skalnej. Pod charakterystyczną basztą skalną zwaną Jedynką znajduje się rumowisko wielkich bloków skalnych. W jego N części, po W stronie grupy dużych bloków znajduje się otwór Dziury nad Sinym Wyrem. Od niej idziemy kilka metrów na S, wzdłuż W ściany wielkiej wanty, gdzie znajduje się W otwór Lisiej Jamy. Stąd idziemy kilkadziesiąt metrów na W, gdzie poniżej niewysokiej ścianki skalnej, pod okapem znajduje się otwór Górnickiej Koleby I. Otwór Górnickiej Koleby II znajduje się kilkanaście metrów poniżej, w zapadlisku, nad charakterystycznym murem z kamieni. Dojście i zwiedzanie bez trudności.

Opis jaskini

Otwór wysokości do 1,3 m wprowadza do 3,0 m długości, opadającego kruchego korytarzyka prowadzącego na N. Po 1,5 m korytarz ten skręca na NE, gdzie po 1,5 m kończy się zawaliskiem. Korytarzyk ma do 1,0 m szerokości i 1,5 m wysokości.
Schronisko powstało w wyniku oberwania się silnie podciętych i spękanych skał w ścianie nieczynnego kamieniołomu. Pod względem morfologicznym schronisko należy do form rumowiskowych. Powstało w piaskowcach warstw krośnieńskich. Dno tworzy gruz skalny i liście.
Schronisko jest zimą wymrażane. W całości jest oświetlone światłem dziennym. Stwierdzono obecność nielicznych pająków. Przy otworze występuje obfita flora mchów i porostów.

Historia

Historia eksploracji

Dotychczas nie było wymieniane w literaturze. K. Kowalski (1954) pisze, że ludność miejscowa wspomina o istnieniu jaskiń na Kamieniu (857 m. n.p.m.). Mało prawdopodobne jest jednak, aby wzmianka ta dotyczyła opisywanego schroniska. Eksploatację w kamieniołomie prowadzono jeszcze w latach sześćdziesiątych. Wzmianka o istnieniu jaskiń dotyczy prawdopodobnie nieistniejących jaskiń zniszczonych wydobyciem piaskowca.

Historia dokumentacji

Zinwentaryzowane zostało 19 maja 1998 r. przez T. Mleczek (Speleoklub Dębicki). Pomiary wykonano busolą geologiczną Freiberg i taśmą parcianą. Dane zaktualizował T. Mleczek w 2009 r.
Plan opracował T. Mleczek.

Bibliografia

Kowalski K. 1954 (wzmianka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy).

Źródła

(brak informacji o źródłach)

Opracowali

Jerzy Grodzicki
Tomasz Mleczek