Drogi dojścia
Od ostatniego przystanku PKS Gaboń-Przehyba idziemy w górę doliny Jaworzynki drogą dojazdową w kierunku schroniska PTTK Przehyba. Na około 200 m przed kapliczką błogosławionej Kingi (kapliczka, wiata, źródełko z prawej strony drogi), a około 100 m przed dochodzącym do drogi szlakiem zielonym z Jazowska, schodzimy z drogi w prawo na stok osuwiska. Trawersujemy około 30 m w kierunku N do wychodni skalnych, w których jest widoczny z daleka czworokątny otwór Jaskini Szeleszczącej (K.Bsd-01.02). Kilka metrów na E od tego otworu znajduje się Dziurawa Studnia.
Opis jaskini
Otwór 1 stanowi 3 m głęboka, ciasna studzienka. Otwór 2, nieco obszerniejszy, położony jest kilka metrów w kierunku NW. Przez studzienkę otworu 1 dostajemy się do korytarza kilkunastometrowej długości. Jest on nachylony w kierunku NW, jego ściany, dno i strop są tak silnie postrzępione, że korytarz sprawia wrażenie utworzonego w rumoszu. Z NW krańca korytarza odchodzi na W ciasny, wznoszący się ciąg. Po kilku metrach przeciskania można się nim dostać do otworu 2.
Jaskinia utworzyła się w piaskowcach magurskich. Światło sięga około 2 m od otworu. Cały obiekt znajduje się w zasięgu warunków meteorologicznych panujących na powierzchni terenu. Przewiewu nie wyczuwa się. Flora nie była obserwowana. W latach dziewięćdziesiątych jaskinia była zasiedlana okazjonalnie (w porze zimowej) przez duże drapieżniki.Historia
Historia eksploracji
Dziurawa Studnia nie była wcześniej znana. Została odkryta 10 stycznia 1994 r. przez E. Borka.
Historia dokumentacji
Skartowali ją E. Borek i P. Wańczyk 4 marca 1994 r. przy pomocy busoli geologicznej i taśmy parcianej. Dane zaktualizował E. Borek w 2009 r.
Plan opracował E. Borek.
Plan opracował E. Borek.
Bibliografia
Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 1997b: (opis inwentarzowy i plan); Mleczek T. 2002: (wzmianka); Klassek G., Mleczek T. 2002: (wzmianka).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Edward Borek