Jaskinia posiada dwa otwory. Dolny znajduje się przy podstawie 4 m skałki i ma około 1 m szerokości, oraz 0,5 m wysokości. Górny to pionowa szczelina, znajdująca się nad dolnym otworem, na kopule skałki. Szczelina ma 5 m długości i w części środkowej osiąga maksymalną szerokość 0,4 m.
Górnym otworem (środkowa część Omszałej Szczeliny) schodzimy zapieraczką 3 m w dół, na dno Widnej Sali. W kierunku NW oddziela się tu ciasny korytarzyk prowadzący do dolnego otworu. W części SE znajduje się 2 m kominek uchodzący na powierzchnię niedostępnymi szczelinami. Na dnie Widnej Sali usytuowana jest ciasna studzienka (zacisk Z1), która po 2 m sprowadza na dno Strzelistego Chodnika. Ma on 3 m długości, 1 m szerokości i 4 m wysokości i jest rozwinięty na pęknięciu prostopadłym do szczeliny górnego otworu. Pod lewą ścianą (zgodnie z kierunkiem opisu) znajduje się niewielka krucha studzienka. Prawa ściana Strzelistego Chodnika jest rozluźniona i można się tędy przedostać przez 1,5 m przełaz i 2 m studzienkę do Luźnych Want. Jest to niska komora, której ściany, dno i strop tworzą zaklinowane głazy. Na wszystkie strony rozchodzą się stąd nieduże wnęki. Dwie z nich są dostępne dla człowieka i prowadzą do dalszych partii jaskini. Poprzez wnękę zachodnią można przecisnąć się z powrotem do Strzelistego Chodnika (przez wspomnianą wyżej kruchą studzienkę pod lewa ścianą) lub do niedużej Mokrej Salki. Próżnia ta jest najbardziej wilgotnym miejscem w jaskini. W stropie i na dnie pojawia się ziemista zwietrzelina rzadka w innych, gruzowych lub pakietowych częściach jaskini. Z Luźnych Want schodzimy około 4 m studnią do Dolnego Chodnika. Jest to 5 m korytarz, wysoki na 2,5 m, szeroki na 1 m, załamany w środkowej części. Dolny Chodnik jest najniższym miejscem w jaskini. Zakończony jest niedostępnymi szczelinami.
Jaskinia utworzona jest w gruboławicowych piaskowcach magurskich. Składa się z 4 poziomów, w większości mających charakter szczelinowy. Geneza jaskini wiąże się z potężnym osuwiskiem obejmującym północne i południowe stoki Szczeciny (1038 m n.p.m.). Dno Widnej Salki zasłane jest liśćmi bukowymi, w pozostałych partiach jest pokryte gruzem i głazami. Na ścianach Dolnego Chodnika i Luźnych Want znajdują się skromne polewy naciekowe.
Nikłe światło sięga Strzelistego Chodnika. Wietrzna Dziura jest jaskinią o mikroklimacie dynamicznym. W styczniu z jej górnego otworu wydobywał się silny prąd ciepłego powietrza, śnieg nad jaskinią i pobliskim rowem był wytopiony. Latem cały ten obszar porośnięty jest bujnymi paprociami i mchami. W całej jaskini występują liczne duże pająki - Meta menardi i ćmy z rodziny bareczkowatych (taka rodzina nie istnieje, autorowi chodziło zapewne o rodzinę barczatkowatych - Lasiocampidae. Przyp red.). Zimują tutaj także nietoperze. Guano tych ssaków znajduje się poniżej Strzelistego Chodnika. Dnia 28 października 1989 r. w Mokrej Salce zaobserwowano jednego podkowca małego.