Jaskinia w Nasicznem II

 Studzienka wejściowa 1,3 m głębokości sprowadza do litego korytarza wysokości 1,0 m, którym schodzimy około 8 m do Sali z Galerią. Wschodnia część sali jest niska (do 1,0 m wysokości) tworząc rodzaj galerii nad pozostałą częścią sali o wysokości do 3,5 m. Z galerii prowadzi na N około 4 m długości, niska szczelina. Natomiast z dolnej części sali korytarz również kontynuuje się na N. Jest on wąski (przeważnie 0,5 m szerokości), lecz wysoki do 4,0 m. Po około 4 m znajduje się 1,5 wysokości prożek do góry, za którym coraz bardziej zwężająca się szczelina jest dostępna jeszcze na odcinku blisko 5 m. Przed tym prożkiem znajdują się trzy studzienki (1,5-2,0 m głębokości), którymi schodzimy do niższego piętra zwanego Wargentinem. Tworzy go korytarz około 8 m długości, do 0,7 m szerokości i do 3,0 m wysokości. Od południa Wargentin kończy się niewielkim rozszerzeniem (rodzaj salki), natomiast na N opada do 1,0 m wysokości progu prowadzącego w dół, za którym znajdują się jeszcze dwie ciasne szczeliny. Pomiędzy południową i środkową studnią znajduje się zaciskowy (Z2, szczególnie uciążliwe przy wychodzeniu) przełaz do wysokiej na około 5 m, wąskiej szczeliny. Trawersujemy ją i po 3 dochodzimy do długiego (około 13 m) korytarza, szerokiego do 1,0 m i wysokiego na około 4 m. W części rozszerza się on do 1,5 tworząc salę, zwaną Komorą Gazową. Stąd na południe, progiem 1,5 wysokości, możemy wejść do nieregularnego korytarza, mającego około 5 m długości. Natomiast od sali na północ, po pokonaniu 2,2 m wysokiego progu, wchodzimy na niewielką galerię.

 Jaskinia osuwiskowa powstała w piaskowcach otryckich. Dno pokrywa przeważnie gleba, co przy dużej wilgotności jaskini powoduje błoto. Tylko w partiach za zaciskiem dno pokrywa gruz skalny.

 Jaskinia posiada mikroklimat dynamiczny, zimą nie jest wymrażana. Światłem dziennym są oświetlone partie do Sali z Galerią. Stwierdzono obecność pająków i motyli. Podczas zimowych spisów nietoperzy w latach 1993-1996 jaskini znaleziono podkowca małego (Rhinolophus hipposideros), nocka dużego (Myotis myotis), nocka wąsatka/Brandta (Myotis mystacinus/brandtii ), nocka Natterera (Myotis nattereri) i gacka brunatnego (Plecotus auritus). Ze szczątków kostnych oznaczono też nocka rudego (Myotis daubentonii) i nocka Bechsteina (Myotis bechsteinii) (Wołoszyn i in. 1996). Flora nie była obserwowana.

Jaskinia została odkryta przez drwali na początku lat 1970 r.

Pierwsza publikacja opisująca jaskinie znalazła się w Połoninach’77 (A. Iwanek 1977). Zinwentaryzowana została 5 czerwca 1992 r. przez T. Mleczka i B. Szatkowskiego (Speleoklub Dębicki). 16 sierpnia 1997 r. T. Mleczek, K. Pieniądz, R. Niemiec (Speleoklub Dębicki) zinwentaryzowali partie za zaciskiem, które były jednak wcześniej zwiedzane. Pomiary wykonano używając busoli geologicznej Freiberg i taśmy parcianej. 16 października 2008 r. T. Mleczek (Stowarzyszenie Speleoklub Beskidzki) dokonał aktualizacji planu i opisu.
Plan opracował T. Mleczek.

Iwanek A. 1977 (opis dojścia i jaskini); Bieszczady 1982 (lokalizacja na mapie); Kłos S. 1986 (wzmianka); Okoń M. 1987 (wzmianka); BIESZCZADY. PRZEWODNIK 1992 (wzmianka); Bieszczady. Przewodnik 1994 (wzmianka); Bieszczady. Przewodnik 1995 (wzmianka); Klassek G. 1995 (ujęta w wykazie jaskiń i schronisk podskalnych Beskidów i Pogórza); Cisna 1995 (lokalizacja na mapie); Wołoszyn B.W. i in.1996 (błędnie nazwana Jaskinią w Nasicznem I, nietoperze); Labocha M., Zalewska J. 1996 (błędnie nazwana Jaskinią w Nasicznem I, nietoperze); Bieszczady, Przewodnik 1997 (wzmianka); Jaskinie Polskich Karpat fliszowych 1998 (plan i opis inwentarzowy); Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty 1999 (opis dojścia, krótki opis); Klassek G., Mleczek T. 1999 (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty 2000 (opis dojścia, krótki opis); Klassek G., Mleczek T. 2000 (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Postawa T., Wołoszyn B.W. 2000 (błędnie nazwana Jaskinią w Nasicznem I, nietoperze); Bieszczady 2001 (lokalizacja na mapie); Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty 2001 (opis dojścia, krótki opis); Klassek G., Mleczek T. 2001 (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Bieszczady, 2002 (lokalizacja na mapie); Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty 2002 (opis dojścia, krótki opis); Bieszczadzki Park Narodowy 2002 (lokalizacja na mapie); Klassek G., Mleczek T. 2002 (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Bieszczady, 2003 (lokalizacja na mapie); Bieszczady, Góry Sanocko-Turczańskie 2003 (lokalizacja na mapie); Krukar W. , 2003 (wzmianka, lokalizacja na mapie); Mleczek T. 2003a (wzmianka): Mleczek T. 2003b (plan i opis inwentarzowy, fotografie korytarzy); Klassek G., Mleczek T. 2003 (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Bieszczady 2004 (lokalizacja na mapie); Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty 2004 (opis dojścia, krótki opis); Bieszczadzki Park Narodowy 2004 (lokalizacja na mapie); Klassek G. 2004 (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Klassek G., Mleczek T. 2004 (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Bieszczady 2005 (lokalizacja na mapie); Klassek G., Mleczek T. 2005 (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Bieszczady. Przewodnik dla prawdziwego turysty 2006 (opis dojścia, krótki opis); Bieszczady 2006 (lokalizacja na mapie); Kapturkiewicz A. 2006a (ujęta w spisie najdłuższych jaskiń rejonów Karpat Fliszowych); Klassek G., Mleczek T. 2006 (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Bieszczady, 2007 (lokalizacja na mapie); Klassek G., Mleczek T. 2007. (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych); Haczewski G., Kukulak J., Bąk K. 2007 (wzmianka); Bieszczady 2008 (lokalizacja na mapie); Klassek G., Mleczek T. 2008b (ujęta w wykazie najgłębszych jaskiń polskich Karpat Fliszowych).

(brak informacji o źródłach)

Jerzy Grodzicki

Tomasz Mleczek