Drogi dojścia
Od ostatniego przystanku PKS w Obidzy (obok kościoła) idziemy główną drogą przez wieś w kierunku SW i S. Kolejno mijamy przysiółki: Wilczy Dół, Krupówki (por. mapa turystyczna Beskidu Sądeckiego). Po minięciu szkoły w Obidzy-Krupówkach, przechodzimy wraz z drogą na prawy (orograficznie) brzeg potoku Obidzkiego. Po około 400 m dochodzimy do zabudowań Buciarki. Zaraz za budynkami skręcamy w prawo, na kamienista drogę biegnącą wzdłuż potoku. Wkrótce droga rozwidla się. Lewa odnoga prowadzi do zagrody na stoku, środkowa biegnie dalej wzdłuż potoku, natomiast my wybieramy prawą odnogę. Wznosimy się nią zakosami po stromym, pełnym załomów stoku. Po około 800 m droga wprowadza nas do głębokiej niecki. W górnej części tej formy, tuż przed spłaszczeniem zajętym przez polanę, opuszczamy drogę i kierując się w prawo, przechodzimy trawersem po stoku jeszcze około 30 m pod otwór jaskini.
Opis jaskini
Otwór jaskini znajduje się w niewielkim leju i widoczny jest dopiero z bliska. Samo wejście ma charakter ciasnej, niewysokiej szczeliny. Wąska, stromo opadająca szczelina doprowadza po 4 m do ciasnego rozwidlenia. Prawy korytarzyk wkrótce kończy się, przechodząc w niedostępne pęknięcie. W lewo przez niski przełaz dostajemy się do niewielkie j- Pipcynej Salki. Na jej dnie znajduje się 2,5 m studzienka sprowadzająca do najniższego miejsca w jaskini - Sali Karola. Jest to komora o długości5 m, szerokości 1,2 m i wysokości do 2 m. Jej ściany i strop zbudowane są z litego, ale jednocześnie silnie spękanego piaskowca. Opadające dno zasłane jest rumoszem. Z Pipcynej Salki wybiega na N ciasny, 8 m korytarzyk. Opadając lekko ciąg ten staje się coraz niższy i węższy, aż w końcu ginie wśród want.
Jaskinia utworzyła się w piaskowcach magurskich. W jej powstaniu istotną rolę odegrały pęknięcia ciosowe oraz rozluźnienia międzyławicowe. Bloki piaskowca zostały poprzesuwane wzdłuż tych pęknięć przez ruchy masowe, jakim w przeszłości podlegał cały stok. Dno szczeliny wstępnej przykryte jest warstwa zwietrzeliny i liści.
Jaskinia posiada mikroklimat dynamiczny. Dnia 26 listopada 1989 r. przed otworem zanotowano temperaturę -8°C, podczas gdy w otworze było + 7°C. Z jaskini wydobywały się kłęby ciepłego powietrza z parą wodną.
Siekierę zamieszkują ćmy i pająki. Te ostatnie szczególnie liczne są w niskim przełazie. Natomiast w zakamarkach pierwszego rozdroża zimują salamandry plamiste.
Jaskinia utworzyła się w piaskowcach magurskich. W jej powstaniu istotną rolę odegrały pęknięcia ciosowe oraz rozluźnienia międzyławicowe. Bloki piaskowca zostały poprzesuwane wzdłuż tych pęknięć przez ruchy masowe, jakim w przeszłości podlegał cały stok. Dno szczeliny wstępnej przykryte jest warstwa zwietrzeliny i liści.
Jaskinia posiada mikroklimat dynamiczny. Dnia 26 listopada 1989 r. przed otworem zanotowano temperaturę -8°C, podczas gdy w otworze było + 7°C. Z jaskini wydobywały się kłęby ciepłego powietrza z parą wodną.
Siekierę zamieszkują ćmy i pająki. Te ostatnie szczególnie liczne są w niskim przełazie. Natomiast w zakamarkach pierwszego rozdroża zimują salamandry plamiste.
Historia
Historia eksploracji
Jaskinia została po raz pierwszy spenetrowana w dniu 16 maja 1986 r. przez K. Farona, P. Ramsa i K. Świerczewskiego - członków SKTJ Nowy Sącz. Otwór zlokalizowano na podstawie ustnych informacji mieszkańców Krupówek.
Historia dokumentacji
W dniu 26 listopada 1989 r. jaskinia została skartowana przez E. Borka i K. Farona. Pomiary wykonano busolą geologiczną i taśmą parcianą. Dane zaktualizował E. Borek w 2009 r.
Plan opracował E. Borek.
Plan opracował E. Borek.
Bibliografia
Borek E. 1992: (dane morfometryczne); Wiśniewski W.W. 1992: (dane morfometryczne wg E. Borka) ; Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 1997b: (opis inwentarzowy i plan).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Edward Borek