Drogi dojścia
Z Krynicy idziemy doliną Czarnego Potoku. Około 800 m za stacją kolejki gondolowej dochodzimy do ujęcia wody i wodospadu. Tu, w pobliżu skałek, skręcamy w prawo i podchodzimy około 200 m osuwiskowym stokiem do małego, skalno-zwietrzelinowego osuwiska. W jego zachodnim krańcu znajduje się mały otwór, widoczny dopiero z bliska.
Opis jaskini
Przez niski, ciasny otwór przedostajemy się nad 1 m wysoki prożek, pod którym znajduje się 3 m studzienka. Znad niej w głąb jaskini, przez mały prożek i studzienkę, prowadzi kilkumetrowy korytarzyk, kończący się ślepo. W jego dnie otwiera się niezwykle ciasna studzienka, jak dotychczas nie pokonana.
Jaskinia utworzyła się w piaskowcach krynickich warstw magurskich. Dno pokrywa autochtoniczny rumosz. Światło sięga do dna wejściowej studzienki W jaskini panuje mikroklimat dynamiczny. Jaskinia jest zamieszkana przez borsuka. Flora nie była obserwowana.
Historia
Historia eksploracji
Jaskinię odkrył wiosną 1997 r. J. Rutka z GOPR - Krynica.
Historia dokumentacji
Została udokumentowana 24 lipca 1997 r. przez E. Borka i K. Farona. Pomiary wykonano busolą geologiczną i taśmą parcianą. Dane zaktualizował E. Borek w 2009 r.
Plan opracował E. Borek.Bibliografia
Jaskinie Polskich Karpat Fliszowych 1997b: (opis inwentarzowy i plan).
Źródła
(brak informacji o źródłach)
Opracowali
Jerzy Grodzicki
Edward Borek